त्रि॒पा॒ज॒स्यो वृ॑ष॒भो वि॒श्वरू॑प उ॒त त्र्यु॒धा पु॑रु॒ध प्र॒जावा॑न्। त्र्य॒नी॒कः प॑त्यते॒ माहि॑नावा॒न्त्स रे॑तो॒धा वृ॑ष॒भः शश्व॑तीनाम्॥
tripājasyo vṛṣabho viśvarūpa uta tryudhā purudha prajāvān | tryanīkaḥ patyate māhināvān sa retodhā vṛṣabhaḥ śaśvatīnām ||
त्रि॒ऽपा॒ज॒स्यः। वृ॒ष॒भः। वि॒श्वऽरू॑पः। उ॒त। त्रि॒ऽउ॒धा। पु॒रु॒ध। प्र॒जाऽवा॑न्। त्रि॒ऽअ॒नी॒कः। प॒त्य॒ते॒। माहि॑नऽवा॒न्। सः। रे॒तः॒ऽधा। वृ॒ष॒भः। शश्व॑तीनाम्॥
स्वामी दयानन्द सरस्वती
फिर उसी विषय को अगले मन्त्र में कहते हैं।
स्वामी दयानन्द सरस्वती
पुनस्तमेव विषयमाह।
हे पुरुध विद्वन् यस्त्रिपाजस्यो वृषभस्त्र्युधा विश्वरूपो विद्युदिव उतापि प्रजावाँस्त्र्यनीक इव माहिनावान् पत्यते स वृषभश्शश्वतीनां रेतोधाः सूर्यइव वीर्यप्रदोऽस्तीति विजानीहि ॥३॥